મંઝિલ આ સામે દેખાય રોજે
આફતને અવસર જાણી ગયો છું.
હસતો ચહેરો કાયમ રહે છે.
પીડાને સમયે પામી ગયો છું.
સુંદર થયું છે લોકો કહે છે
કાર્યને પૂરું તાગી ગયો છું.
પથ આ હવે ફળતો જ રહે છે
પ્હોરે પહેલી જાગી ગયો છું.
માણસ તરીકે જીવી આ લોકે
સાચે જ દિલથી નાચી ગયો છું.
– નિલેશ બગથરિયા “નીલ”
ફૂલને ક્યાં કાયમ ભ્રમર સંગત હોય છે, ગૂંજન કરી એ ચૂમે એની રંગત હોય છે. વૃત્તિથી નાહક કેવો બદનામ થયો...
ઝેરનો પ્રશ્ન ક્યાં છે, ઝેર તો હું પી ગયો, આ બધાને એ જ વાંધો છે કે હું જીવી ગયો. હું...
બાપ્પા નો થાળ.... બાપ્પા ઓ બાપ્પા, ગણપતિ બાપ્પા, જમવા પધારો, ગણપતિ બાપ્પા... છપ્પન ભોગ છે, એમાં મારો પ્રેમ છે, વિધ...
મિત્રો છે પદ મીરાંના મિત્રો ભજન પ્રભાતી મિત્રોના દમ ઉપર છે અણનમ અમારી છાતી મિત્રોએ સાચવ્યો છે લથડી પડયો હું...
માન્યતા જૂદી તમારી, મારી શ્રદ્ધા છે જૂદી બેઉને બંને મુબારક, શું જરુર વિખવાદની ? તમને જે લાગે તે હોવાનું જ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
