નથી કરતો ઠાઠ એ
ન કરતો કદી શણગાર એ
છતાં સજ્યો-ધજ્યો એ લાગે
કરતો જ્યારે સદા-બહાર એ,
શબ્દો પણ ખુટી પડે છે
વાત કરતા એ સાજ-શણગાર ની
છતાં એ કહેવાઈ જાય છે / લખાઈ જાય છે
વાત એ ઉપસંહાર થી,
ભૂરા રંગની ચાદર નીચે
સજી બેઠો એ સાજ-શણગાર છે
નથી રહેતો સજ્યો-ધજ્યો એવો
એનો ઠાઠ એ જ શણગાર છે,
ફંફોળતા ખુદને
એ મળતો ના કદી
રહેતો હંમેશ એ સાથમાં
કહેતો ના એ કદી
હું એને મળ્યો કે એ મને મળ્યો
મુલાકાત ગોપનીય થઈ ગઈ
એ મળ્યો એ રીતે જાણે
મને અગણિત સ્પૃહા થઈ ગઈ…..
સંકેત વ્યાસ (ઈશારો)
આડી ને અવળી હોય છે હસ્તરેખાઓ, કદી ક્યાં સવળી હોય છે હસ્તરેખાઓ. પિંડ સાથે એ તો રચી હોય વિધાતાએ, કયાં...
ચકલીઓનો મીઠો ચહેકાર મારી આંખ ખોલે તો! વળી, એનો પૂરો પરિવાર મારી આંખ ખોલે તો! પ્રભાતે આંગણે આવે વિહરવા ઢેલ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
