નથી કરતો ઠાઠ એ
ન કરતો કદી શણગાર એ
છતાં સજ્યો-ધજ્યો એ લાગે
કરતો જ્યારે સદા-બહાર એ,
શબ્દો પણ ખુટી પડે છે
વાત કરતા એ સાજ-શણગાર ની
છતાં એ કહેવાઈ જાય છે / લખાઈ જાય છે
વાત એ ઉપસંહાર થી,
ભૂરા રંગની ચાદર નીચે
સજી બેઠો એ સાજ-શણગાર છે
નથી રહેતો સજ્યો-ધજ્યો એવો
એનો ઠાઠ એ જ શણગાર છે,
ફંફોળતા ખુદને
એ મળતો ના કદી
રહેતો હંમેશ એ સાથમાં
કહેતો ના એ કદી
હું એને મળ્યો કે એ મને મળ્યો
મુલાકાત ગોપનીય થઈ ગઈ
એ મળ્યો એ રીતે જાણે
મને અગણિત સ્પૃહા થઈ ગઈ…..
સંકેત વ્યાસ (ઈશારો)
ફૂલને ક્યાં કાયમ ભ્રમર સંગત હોય છે, ગૂંજન કરી એ ચૂમે એની રંગત હોય છે. વૃત્તિથી નાહક કેવો બદનામ થયો...
ઝેરનો પ્રશ્ન ક્યાં છે, ઝેર તો હું પી ગયો, આ બધાને એ જ વાંધો છે કે હું જીવી ગયો. હું...
બાપ્પા નો થાળ.... બાપ્પા ઓ બાપ્પા, ગણપતિ બાપ્પા, જમવા પધારો, ગણપતિ બાપ્પા... છપ્પન ભોગ છે, એમાં મારો પ્રેમ છે, વિધ...
મિત્રો છે પદ મીરાંના મિત્રો ભજન પ્રભાતી મિત્રોના દમ ઉપર છે અણનમ અમારી છાતી મિત્રોએ સાચવ્યો છે લથડી પડયો હું...
માન્યતા જૂદી તમારી, મારી શ્રદ્ધા છે જૂદી બેઉને બંને મુબારક, શું જરુર વિખવાદની ? તમને જે લાગે તે હોવાનું જ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
