શિખર ઉપર દીવો પ્રગટાવનારાને ઘણી ખમ્મા!
તળેટીનો ખૂણો અજવાળનારાને ઘણી ખમ્મા!
હલેસા મારવાનાં જોમથી વાકેફ થવાયું છે,
મને મઝધાર માં છોડી જનારાને ઘણી ખમ્મા!
પગરખાં પહેરવા મળતા નથી – સંજોગવશ જેને,
બધાં એ સ્થિર ડગલાં માંડનારાને ઘણી ખમ્મા!
છતાં કઠપૂતળીને લાગતું કે મુક્ત છે પોતે,
ચીવટથી એમ દોરી બાંધનારાને ઘણી ખમ્મા!
હતો વાકેફ તો મારી થનારી હારથી એ પણ,
અહો! છેવટ સુધી પડકારનારાને ઘણી ખમ્મા!
હર્ષા દવે
મોટા ભાઈને પગલે-પગલે, ચાલે જે નાનો ભાઈ, અંતરથી જે અનુસરે, અનુજ એ કહેવાય. રઘુનંદનનો પડછાયો થઈ, લક્ષ્મણ વનમાં જાય. શત્રુઘ્નને...
સ્વાર્થ વધ્યા ને સંવેદના ખૂટી,કોના વાંકે? મોહ વધ્યો ને મમતા છૂટી,કોના વાંકે? સંબંધોની દોર છે તૂટી, કોના વાંકે? વ્હાલની એ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
