જગતના ચોકમાં ડહાપણ ન સમજાયું ન સમજાશે,
નજીવું સત્ય કોઈને ન પરખાયું ન પરખાશે.
વહી જાશે હરખ કે શોકના સઘળા પ્રસંગોમાં,
મજાનું આંખમાં અશ્રુ ન સચવાયું ન સચવાશે.
ધીરજનું માન રાખ્યું છે અમે બોલ્યા વગર કાયમ,
અમારું મૌન જીભેથી ન ઠલવાયું ન ઠલવાશે.
હથેળી પર હતું વરસોથી મારી આંખની સામે,
અઢી અક્ષરનું સરનામુ ન વંચાયું ન વંચાશે.
કહ્યું’તું આવજો એણે, કહી દીધું નહીં આવું,
ગઈ એ રાતનું સપનું ન વિસરાયું ન વિસરાશે.
ભલે દોડે અવિરત ન્યાય કરવા સત્યના પંથે,
ખરું ખોટું કદી કારણ ન પકડાયું ન પકડાશે.
– રાણા બાવળિયા
ગયો ગુલાલી અને ગુલાબી ગયો એ ભગવો રંગ હળવે હળવે શ્વેત રંગમાં શાંત થયા છે તરંગ... વાળ બધાયે હતા જે...
ઝેર ઘૂંટાય છે આજકાલ હવામાં શ્વાસ રુંધાય છે આજકાલ હવામાં પીડાતી કુદરત કરે સદા પોકાર પ્રાણ રિબાય છે આજકાલ હવામાં...
માન્યતા જૂદી તમારી, મારી શ્રદ્ધા છે જૂદી બેઉને બંને મુબારક, શું જરુર વિખવાદની ? તમને જે લાગે તે હોવાનું જ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
