જળ વડે ત્યાં મેં રણમાં કુંડાળા કર્યા.
ઝાંઝવા નામે તેં જ્યાં ઉઝરડા કર્યા.
આખો કાગળ પછી એવો સળગી ગયો,
શબ્દ મેં જ્યાં જરા આગ ઝરતા કર્યા.
શીખી લીધો તેં હુન્નર પછી મૌનનો,
બંધ આંખો કરી, કેવા પડદા કર્યા.
પ્રશ્ન ક્યાં કોઈ અઘરો મેં પૂછ્યો હતો,
એક ઉત્તર ના દીધો, લિસોટા કર્યા.
ખળભળે ભીતરે એવો લાવા હવે,
લોહી બાળી મેં અમથા ધુમાડા કર્યા.
પૂર્ણિમા ભટ્ટ ‘શબરી’
ચહેરા પાછળ ચહેરા પાછળ ચહેરા. સાચ ઉપર આ દંભ,જૂઠના કેટકેટલાં પહેરા. માણસને ના કોઈ ઓળખે. હજાર એના મહોરાં. ચકચકતી એ...
જાણે કે ચોરોએ આખુંયે ઘર લૂંટ્યું હોય છે, મનમાં આવેલું સ્વપ્ન એવું જ તૂટ્યું હોય છે. વીતતી રાતને કોરી ખાય...
રાત જશેને સવાર આવશે , માની લઉ હું ? વરસ નવું દમદાર આવશે , માની લઉ હું ? સૂરજને હું...
માનવનો દેહ લઈને, માનવ બની શક્યો કે? સૌને પૂછે ભલે તું, ખુદને પૂછી શક્યો કે? તારી જ આજુબાજુ, લાખ્ખો રડી...
બાપ્પા નો થાળ.... બાપ્પા ઓ બાપ્પા, ગણપતિ બાપ્પા, જમવા પધારો, ગણપતિ બાપ્પા... છપ્પન ભોગ છે, એમાં મારો પ્રેમ છે, વિધ...
મિત્રો છે પદ મીરાંના મિત્રો ભજન પ્રભાતી મિત્રોના દમ ઉપર છે અણનમ અમારી છાતી મિત્રોએ સાચવ્યો છે લથડી પડયો હું...
