આજે મને મારા અહીં સુવડાવી ગયા,
હવે કબર માં ફક્ત હું છું અને પ્રભુ ની માયા.
જીવન નો સફર હતો ઘોડિયા થી કબર સુધીનો,
તોએ કેમ મિલો, વર્ષો લાગ્યા આ અંતર પૂરવાનો
લોભ અને ઇચ્છાઓ એ મને એવી જકડી રાખી,
સો વર્ષ નો સામાન ભેગો કર્યો, કાઈ ન રહે બાકી.
જીવનની ભાગ દોડ અને સંઘર્ષ એ એવું ગુંચવણ કર્યું,
કે હંમેશનું રહેઠાણ વિસરાવી નાખ્યું.
છવટે બધું પડતું મૂકીને અહીં આવવું પડ્યું શમાં,
જો આ અંત: કરણ માં રાખ્યું હોત….
તો આજે કબર માં સુવાની જુદી હોતે મહિમા.
શમીમ મર્ચન્ટ
આડી ને અવળી હોય છે હસ્તરેખાઓ, કદી ક્યાં સવળી હોય છે હસ્તરેખાઓ. પિંડ સાથે એ તો રચી હોય વિધાતાએ, કયાં...
ચકલીઓનો મીઠો ચહેકાર મારી આંખ ખોલે તો! વળી, એનો પૂરો પરિવાર મારી આંખ ખોલે તો! પ્રભાતે આંગણે આવે વિહરવા ઢેલ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
