જે ક્ષણોએ સાંજ સોનેરી ધરી,
એક કૂંપળ ચાહનાની પાંગરી.
કસ ભર્યો અહેસાસનો મેં ભીતરે,
રોજ થોડો શ્વાસમાં લઉં છું ભરી.
આંખની વાચા થઈ છે બોલકી,
હોઠ પરથી શબ્દ લીધા તેં હરી.
ઊંઘતા ને જાગતાં ચોમેર તું,
આ સફર કેવી તેં મુજમાં આદરી.
આમ ના તું ઉઠ, અધૂરી છે રમત,
જીતવાનો પણ ભરમ છે આખરી.
કર કસોટી ના તું આવી પ્રેમમાં,
તન મિનારે ક્યાં બચી છે કાંગરી!
કેમ ત્યાં સંવાદ મારે સાધવો?
મૌનનું તું આવરણ લે આવરી.
પૂર્ણિમા ભટ્ટ
આડી ને અવળી હોય છે હસ્તરેખાઓ, કદી ક્યાં સવળી હોય છે હસ્તરેખાઓ. પિંડ સાથે એ તો રચી હોય વિધાતાએ, કયાં...
ચકલીઓનો મીઠો ચહેકાર મારી આંખ ખોલે તો! વળી, એનો પૂરો પરિવાર મારી આંખ ખોલે તો! પ્રભાતે આંગણે આવે વિહરવા ઢેલ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
