ત્રાટકે છે દુઃખ તોફાની પવન ફૂંકાય એ રીતે.
મારું ઘર હું સાચવું છું મારાથી સચવાય એ રીતે.
મારું ઘર હું સાચવું છું મારાથી સચવાય એ રીતે.
રોજ ઘટતો જાય છે મારા તરફ રહેતો લગાવ એનો,
ફ્રીઝ આવ્યે માટલાનું મૂલ્ય ઘટતું જાય એ રીતે.
માત્ર મારું કામ સ્મરણોનાં ઘરેણાં આપવાનું છે,
આપી દીધાં! આપ એને પ્હેરજો પ્હેરાય એ રીતે.
કોઈ આ ફાટી ગયેલી જિંદગી મારી સીવી આપો,
મારું સ્વેટર મારી માના હાથથી ગૂંથાય એ રીતે.
આ કવિતા છે, નથી અખબારના કોઈ સમાચાર આ,
એમ ના બોલો તમે, ‘વાંચો કવિ વંચાય એ રીતે.’
~ અનિલ ચાવડા
