દ્વારે તાળુ મારતાં મોડું થયું,
આંસુઓને સારતાં મોડું થયું.
દૂર ક્યાંથી ક્યાં ગઈ છે એક સડક!
પણ, ઝડપને વાળતાં મોડું થયું.
મોબાઈલથી બાળ મોટા થઇ ગયા,
એમને સમજાવતાં મોડું થયું.
સ્માર્ટ વર્ગોની ફસલ છું એટલે,
ગૂર્જરીમાં વાંચતાં મોડું થયું.
રાઇના પર્વતની આઝાદી મને,
ક્યાં સમયને આવતાં મોડું થયું?
કાચબા સાથે રમતને જીતવા,
ગર્વને પણ દોડતાં મોડું થયું.
સિદ્દીકભરૂચી .
આડી ને અવળી હોય છે હસ્તરેખાઓ, કદી ક્યાં સવળી હોય છે હસ્તરેખાઓ. પિંડ સાથે એ તો રચી હોય વિધાતાએ, કયાં...
ચકલીઓનો મીઠો ચહેકાર મારી આંખ ખોલે તો! વળી, એનો પૂરો પરિવાર મારી આંખ ખોલે તો! પ્રભાતે આંગણે આવે વિહરવા ઢેલ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
