નજર ક્યાં વંચાય એવી હતી ?

આંખ એની ડૂબાય એવી હતી,
નજર ક્યાં વંચાય એવી હતી ?

માન્યું ચાલ નિશા પછી છે સવાર,
સપનામાં તો રાત લંબાઈ એવી હતી,

હોય છે હજારો અડચણો પ્રેમ ડગર પર,
મંજિલ તો ય પાર થાય એવી હતી,

હસતા મોઢે રહી કાયમ ગમ છુપાવી,
વ્યથા આ દિલની લખાય એવી હતી,

ક્યાં લખાય છે છંદમાં બાંધેલી ગઝલ,
તો ય વાત મારી વખણાય એવી હતી,

વિતાવ્યો છે જે સમય મેં યાદમાં,
રાહ તારાથી ય ક્યાં જોવાય એવી હતી ?

આઘાત ના પચાવી શકી તારા વિરહ નો,
જિંદગી નહિતર પ્રેમથી જીવાય એવી હતી

પારુલ ઠક્કર “યાદે”