આંખ એની ડૂબાય એવી હતી,
નજર ક્યાં વંચાય એવી હતી ?
માન્યું ચાલ નિશા પછી છે સવાર,
સપનામાં તો રાત લંબાઈ એવી હતી,
હોય છે હજારો અડચણો પ્રેમ ડગર પર,
મંજિલ તો ય પાર થાય એવી હતી,
હસતા મોઢે રહી કાયમ ગમ છુપાવી,
વ્યથા આ દિલની લખાય એવી હતી,
ક્યાં લખાય છે છંદમાં બાંધેલી ગઝલ,
તો ય વાત મારી વખણાય એવી હતી,
વિતાવ્યો છે જે સમય મેં યાદમાં,
રાહ તારાથી ય ક્યાં જોવાય એવી હતી ?
આઘાત ના પચાવી શકી તારા વિરહ નો,
જિંદગી નહિતર પ્રેમથી જીવાય એવી હતી
પારુલ ઠક્કર “યાદે”