વાર્તા આપણી,
હું બોલું તું સાંભળે,
પ્રેમ અપાર.
મુક્તિ ન માગ,
તૃષ્ણા અને તૃપ્તિ છે
પ્રેમ કિનારે.
નિસ્વાર્થ શોધું
નજર, ચોતરફ
પ્રકૃતિ દીસે.
કોરોના કાળે
જો ગામ મલકાય,
શહેર રોવે.
હાઈકુ કેરું
પુષ્પ અર્પણ, કવિ
સ્નેહરશ્મિને.
– કેતવ જોષી
ચકલીઓનો મીઠો ચહેકાર મારી આંખ ખોલે તો! વળી, એનો પૂરો પરિવાર મારી આંખ ખોલે તો! પ્રભાતે આંગણે આવે વિહરવા ઢેલ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
© 2010-2022 All Rights Reserved by Kavijagat.com - Developed and Consulted by Vision Raval.