ભીંતને વાંધો કે હાથો ના મળે,
ઘરને એ ચિંતા કે સાંધો ના મળે.
કો ‘ અધીરૂં થાય છે,ના જોઈને,
ને કદી બે જણની આંખો ના મળે.
દર્દના પોશાકમાં છે , એક જગત,
જોઈએં જેને એ સાજો ના મળે.
ફક્ત મૈયતને છે ટેકાનો રિવાજ,
જીવતાને કોઇ કાંધો ના મળે?
એ રીતે તૂટી ને વિખરાયા સંબંધ,
કોઇનો કોઈથી નાતો ના મળે.
ચકચકિત સડકોની બન્ને બાજુએ,
‘ પારડી ‘ આવો તો વ્રુક્ષો ના મળે.
એટલો બદલાવ’ સિદ્દીક ‘ છે હવે,
ભિક્ષુકો માંગે તો પ્યાલો ના મળે.
~ સિદ્દીકભરૂચી
આડી ને અવળી હોય છે હસ્તરેખાઓ, કદી ક્યાં સવળી હોય છે હસ્તરેખાઓ. પિંડ સાથે એ તો રચી હોય વિધાતાએ, કયાં...
ચકલીઓનો મીઠો ચહેકાર મારી આંખ ખોલે તો! વળી, એનો પૂરો પરિવાર મારી આંખ ખોલે તો! પ્રભાતે આંગણે આવે વિહરવા ઢેલ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
