મરીઝ સાહેબના બહેતરીન શેર – ભાગ ૩

‘મરીઝ’ પુણ્યના બદલાની માંગણી કેવી !
કે કંઈક મારા ગુનાની મને સજા ન મળી

મહોબ્બતમાં અને વહેવારમાં એક જ તફાવત છે
તમારું દર્દ હું પૂછું તમે પૂછો દવા મારી

સંયમના નામથી આ ઠગાઈ કરી લીધી
ભૂલી ગયો છૂ હું તને ભૂલી જવા વિના

હવે એની ઉપરથી આપ મારી દુ:ખકથા સમજો
જવાનીમાં કરું છું યાદ વિતેલી જવાનીને

અમારી આંખના બે આંસુઓ, એનું ગજુ શું છે?
મળે સામેથી બે બિંદુ તો એ વરસાદ થઈ જાએ

સગવડ છે એટલી કે ગમે ત્યાં હસી શકો,
અગવડ છે એટલી કે ગમે ત્યાં રડાય ના.

બધો આધાર છે એના જતી વેળાના જોવા પર,
મિલનમાંથી નથી મળતા મહોબ્બતના પૂરાવાઓ

હું ખુદ અગર પીઉં તો ભયંકર ગુનો બને,
આ દુનિયાના લોક રોજ મને ઝેર પાય છે

ભવ્ય એક કલ્પનાસૃષ્ટિને ઉલેચી નાખી,
આજ મેં લક્ષ્મીની તસવીરને વેચી નાખી

આગામી કોઇ પેઢીને દેતા હશે જીવન,
બાકી અમારા શ્વાસ નકામા તો જાય ના.

મરીઝ