માતૃભાષા માટે લાગણી કાંઈક જુદી જ હોય છે,
એના પર અભિમાન, બીજા કરતા વધુ હોય છે.
જ્ન્મથી સાંભળતા આવ્યે, પછી બોલતા થઈએ,
આપોઆપ જીભે ચડી જાય, કોઈએ શિખવી ના પડે.
પછી ન ફક્ત લખતા અને વાંચતા શીખીએ,
વિચારો પણ માતૃભાષામાં ફરતા મળે.
માતૃભાષામાં આપણી રેણીકેણીની ઝલક દેખાય,
અને આપણી સંસ્કૃતિનું ગૌરવ વધારતું જાય.
એક કડીનું કામ કરે આપણી માતૃભાષા,
અને બાંધી રાખે પરિવાર સાથેની આશા.
દુનિયાભરની બીજી ભાષાઓ શીખી લો,
પણ માતૃભાષા જેવું સુખ આપશે? એ ના હોં!!
શમીમ મર્ચન્ટ
મોટા ભાઈને પગલે-પગલે, ચાલે જે નાનો ભાઈ, અંતરથી જે અનુસરે, અનુજ એ કહેવાય. રઘુનંદનનો પડછાયો થઈ, લક્ષ્મણ વનમાં જાય. શત્રુઘ્નને...
સ્વાર્થ વધ્યા ને સંવેદના ખૂટી,કોના વાંકે? મોહ વધ્યો ને મમતા છૂટી,કોના વાંકે? સંબંધોની દોર છે તૂટી, કોના વાંકે? વ્હાલની એ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
