હા ,અહીં મોજે મોજ છે,
અને પાછી રોજે રોજ છે.
કાલની ભલેને ખબર નથી,
ખુશીની પળે પળ ખોજ છે.
દરદ ચોતરફ કળાય ભલે,
આ આંખે ક્યાં ઓજ છે?
દેવાનું રાખ્યુ છે કાયમ હાથે,
મનમાં એક રાજા ભોજ છે.
મસ્ત હોય આ જિંદગી પછી,
સ્વર્ગની ક્યાં મનમાં સોચ છે?
નિલેશ બગથરિયા “નીલ”
આડી ને અવળી હોય છે હસ્તરેખાઓ, કદી ક્યાં સવળી હોય છે હસ્તરેખાઓ. પિંડ સાથે એ તો રચી હોય વિધાતાએ, કયાં...
ચકલીઓનો મીઠો ચહેકાર મારી આંખ ખોલે તો! વળી, એનો પૂરો પરિવાર મારી આંખ ખોલે તો! પ્રભાતે આંગણે આવે વિહરવા ઢેલ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
