મૌનનાં અંધારને ભેદાય નહીં
શબ્દનો દીવો યે પ્રગટાવાય નહીં
જાતને પણ એમ શણગારાય નહીં ,
આયના પર ચિત્ર કંઇ દોરાય નહીં !
ઊંડે ઊંડે પાંગરી છે મુગ્ધતા,
અંચળો ઉંમરનો ફંગોળાય નહીં.
સાવ કુંવારી અવસ્થા મીરાં સમ,
મોરપીંછુ કૃષ્ણનું સ્પર્શાય નહીં.
છે અષાઢી વાદળોની આ અસર,
મન અમસ્તું વાછટે ભીંજાય નહીં.
વાંસમાં ઉછરી રહી સરગમ નવી
ખુદને છેદી સૂર રેલાવાય નહીં ?
-પૂર્ણિમા ભટ્ટ
આડી ને અવળી હોય છે હસ્તરેખાઓ, કદી ક્યાં સવળી હોય છે હસ્તરેખાઓ. પિંડ સાથે એ તો રચી હોય વિધાતાએ, કયાં...
ચકલીઓનો મીઠો ચહેકાર મારી આંખ ખોલે તો! વળી, એનો પૂરો પરિવાર મારી આંખ ખોલે તો! પ્રભાતે આંગણે આવે વિહરવા ઢેલ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
