મૌનની મહેફિલ માણવા જેવી હોં
ખુદથી ખુદને મળવા જેવુ હોં
વિસરાયેલુ સમળુ ચરવા જેવુ હોં
સૂકી યાદો કયારેક પંપાળવા જેવી હોં
મૌનની મહેફિલ માણવા જેવી હોં
સાવ કોરાકટ પલળવા જેવુ હોં
રૂદિયે ગલગલિયાં કરવા જેવું હોં
વખતની રફતાર વલોવા જેવી હોં
ગળે રૂધાંતા ડુમાને ડફલવા જેવુ હોં
મૌનની મહેફિલ માણવા જેવી હોં
સ્મૃતિઓનુ ઘોડાપૂર રોકવા જેવુ હોં
મૌનમાં બોલતુ અસ્તિત્વ ટોકવા જેવુ હોં
વ્યથાના ડોહળાયેલ તરંગો છોડવા જેવા હોં
સ્નેહ રાહે જીવન ડગર કાપવા જેવી હોં
મૌનની મહેફિલ માણવા જેવી હોં
સ્નેહા પરમાર
ચહેરા પાછળ ચહેરા પાછળ ચહેરા. સાચ ઉપર આ દંભ,જૂઠના કેટકેટલાં પહેરા. માણસને ના કોઈ ઓળખે. હજાર એના મહોરાં. ચકચકતી એ...
જાણે કે ચોરોએ આખુંયે ઘર લૂંટ્યું હોય છે, મનમાં આવેલું સ્વપ્ન એવું જ તૂટ્યું હોય છે. વીતતી રાતને કોરી ખાય...
રાત જશેને સવાર આવશે , માની લઉ હું ? વરસ નવું દમદાર આવશે , માની લઉ હું ? સૂરજને હું...
માનવનો દેહ લઈને, માનવ બની શક્યો કે? સૌને પૂછે ભલે તું, ખુદને પૂછી શક્યો કે? તારી જ આજુબાજુ, લાખ્ખો રડી...
બાપ્પા નો થાળ.... બાપ્પા ઓ બાપ્પા, ગણપતિ બાપ્પા, જમવા પધારો, ગણપતિ બાપ્પા... છપ્પન ભોગ છે, એમાં મારો પ્રેમ છે, વિધ...
મિત્રો છે પદ મીરાંના મિત્રો ભજન પ્રભાતી મિત્રોના દમ ઉપર છે અણનમ અમારી છાતી મિત્રોએ સાચવ્યો છે લથડી પડયો હું...
