આપણે શબ્દના વણઝારા,
કંદોઈના કયાં છીએ ઝારા?
આપણે અવગુણના ગારા,
ક્યાંથી બને ઠામ ઠોબારા?
અખિલાઈ વિલસતી રહી,
ભાઈ કમાડ ખોલને તારા.
રાત દિવસ કમાડ ભભડાવે,
ખુલ્લા રાખ્યા છે કમાડ મારા.
તમે કહો તો ગામ વચાળે ને,
નહીં તો બહાર ડંગા અમારા.
ભકિત તો પરકાયા પ્રવેશ છે,
પ્રભુ આવ-જા કરે ભરતમાં.
ભરત વૈષ્ણવ
આડી ને અવળી હોય છે હસ્તરેખાઓ, કદી ક્યાં સવળી હોય છે હસ્તરેખાઓ. પિંડ સાથે એ તો રચી હોય વિધાતાએ, કયાં...
ચકલીઓનો મીઠો ચહેકાર મારી આંખ ખોલે તો! વળી, એનો પૂરો પરિવાર મારી આંખ ખોલે તો! પ્રભાતે આંગણે આવે વિહરવા ઢેલ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
