શબ્દ એક શોધુ , ત્યા સંહિતા નીકળે .
ખોદુ જ્યા કુવો , ત્યા સરીતા નીકળે .
ગજબની તાસીર છે આ ભૂમિની,
કે’ મહાભારત વાવો , અને ગીતા નીકળે .
જનક મહારાજા જેવા આવીને હજીયે હળ હાંકે,
તો આ જમીન માથી સીતા નીકળે .
ભગવાન શ્રીકૂષ્ણના ટહેરવા આવીને ફંફોળે,
તો વાંસળીના ટુકડા સજીતા નીકળે .
હજીયે ધબકે છે લક્ષમણની ક્યાક રેખા ,
કે રાવણો પણ ત્યાથી બીતા – બીતા નીકળે .
અને ગૂરુ દત્ત જેવાની જો ફૂંક જાય લાગી ,
તો ગીરના ધુણાં હજુ પણ ધખ્ખીતા નીકળે,
છે ભોજ અને કવિ કાલી દાસના આ ખંડેરો,
કે સહેજે ખોતરો , ત્યાથી આખી કવિતા નીકળે .
હજીયે અજાણ્યા નગરમા ક્યાક નીકળો ,
તો ઘણા ” દાદ ” ઓળખીતા નિકળે…….
કવિ “દાદ”