ઝાળ ઝાળ
ખુલ્લી બપોર ,
એકાંત સળવળે ,
ભેંકાર ભાસે લાગણીઓ ,
બુઠ્ઠી વેરાન નિર્જન ધરા ,
ગગને વરસતી જ્વાળાઓ ,
આગ વરસાવે,
તરસાવે ગળાને એકદમ
જાણે કે ભીંસી લેતી અકળામણ ,
રસહીન અતૃપ્ત ઈચ્છાઓ ,
સાથે જ મરી પરવારેલી લાગણીઓ ,
શૂન્યતા અને એમાં જ ઓગળતી
દાયકાઓની ભવ્યતા ,
આ શહેર,
આ સૂમસામ ગલીઓ ,
આ ભયાનક બપોર પછીની
તરસી રહેતી ઉર્મિઓની
વરસતી હેલીની સાંજ
કદી આવશે?
– જીગીષા રાજ
ફૂલને ક્યાં કાયમ ભ્રમર સંગત હોય છે, ગૂંજન કરી એ ચૂમે એની રંગત હોય છે. વૃત્તિથી નાહક કેવો બદનામ થયો...
ઝેરનો પ્રશ્ન ક્યાં છે, ઝેર તો હું પી ગયો, આ બધાને એ જ વાંધો છે કે હું જીવી ગયો. હું...
બાપ્પા નો થાળ.... બાપ્પા ઓ બાપ્પા, ગણપતિ બાપ્પા, જમવા પધારો, ગણપતિ બાપ્પા... છપ્પન ભોગ છે, એમાં મારો પ્રેમ છે, વિધ...
મિત્રો છે પદ મીરાંના મિત્રો ભજન પ્રભાતી મિત્રોના દમ ઉપર છે અણનમ અમારી છાતી મિત્રોએ સાચવ્યો છે લથડી પડયો હું...
માન્યતા જૂદી તમારી, મારી શ્રદ્ધા છે જૂદી બેઉને બંને મુબારક, શું જરુર વિખવાદની ? તમને જે લાગે તે હોવાનું જ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
