નયણે વસીને કર મને તું સંક્રમિત હવે,
સમણે ઝૂલીને કર મને તું સંક્રમિત હવે.
લે, ઓઢણી બની છે બુકાની, અરે પવન!
પાંપણ ચૂમીને કર મને તું સંક્રમિત હવે.
કે સાવ કોરી થઈ સરે ભીતર ક્ષણો સતત,
સ્મરણો બનીને કર મને તું સંક્રમિત હવે.
ભીનાશ લાગણીની ઉડી બાષ્પ થઈ બધી,
વાદળ ભરીને કર મને તું સંક્રમિત હવે.
ઊભી રહી છું હાથ પ્રસારી હું ત્યાંની ત્યાં,
પાછો વળીને કર મને તું સંક્રમિત હવે.
વ્હેલી સવારે પપ્પા ઉઠાડે ને કહે- 15 ઑગસ્ટ છે ચાલ પ્રભાતફેરીમાં.. આંખો ચોળતા શિક્ષક પિતા સાથે હું પણ કાદવ ખૂંદતા...
ઊંચે ઊંચે શાનથી પ્યારો તિરંગો ફરકે છે, હર ભારતવાસી દેશપ્રેમથી ઝલકે છે. આવ્યો આવ્યો આઝાદીનો રૂડો અવસર આવ્યો, હર શહીદનું...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
કોણ ખરું છે ખોટું શું છે? હું પણ જાણું તું પણ જાણે, મનમાં કોના ઓછું શું છે? હું પણ જાણું...
