આપણા સંબધનું શું નામ છે ?
તું મને હમેંશા કેમ પુછે છે કે આપણા સંબધનું શું નામ છે
તું છે અને હું છું તો પછી આપણા વચ્ચે નામનું શુ કામ છે?
આપને સંબધને નામ આપીને શું આપણા પુરતો સિમિત રાખવો છે
વ્હાલી!તો આપણો સંબધ પ્રેમ નથી,કે જે બે વ્યકિત વચ્ચે જ રહે.
આપણો સંબધ તો વિરાટ અખિલ બ્રહ્માંડ સમો છે.
જેમાં તપતો સુરજ,ઠંડી આહ ભરતો ચાંદ,અતૃપ્ત સિતારાઓ,અભિસારિકાઓ
લેભાગું ધુમકેતું,જેવાં અંસખ્યો ગ્રહો આપણી આસપાસ ઘુમે છે,છતાં
આપણી માલિકીનું અખિલ બ્રહમાંડ આપણું પોતિકું છે,
જેમાં આવા ગ્રહો હરે ફરે અને મૌજ કરે એમાં જ આપણી ખૂશી છે.
આપણા સંબધના અખિલ બ્રહમાંડમાં આપણે બંને શુક્રના તેજ કરતાં
પણ વધું તેજોમય,શનિની પોલાદી તાકાત કરતાં વધું તાકાતવર છીએ.
આપણો સંબધ કંઇ સુરજ નથી,જિવન આપીને જલાવી જાય છે
આપણો સંબધ કંઇ ચાંદ નથી,જે ફકત પૂનમના દિવસે ચમકે છે
આપણો સંબધ કંઇ દરિયો નથી કે સુનાંમીની જેમ શહેરો ખાઇ જાય છે
આપણો સંબધ કે ખાબોચિયું નથી કે કોઇ પણ છબછબીયા કરી જાય
આપણો સંબધ ફેસબુકનું રીલેશન સ્ટેટસ નથી કે ચેન્જ થઇ શકે
મહોતરમાં બોલ્યા,
“તો બોલો કવિ!આપણો સંધબ શું છે!”
મોહતરમાં નામ ન આપ આપણા સંબંધને!
નૌકાને નાવિક સાથે
પંખીને પાંખ સાથે
વાદળને વરસાદ સાથે
જિભને સ્વાદ સાથે
શ્વાસને જીવન સાથે
કવિને કવિતા સાથે
નદીને દરિયા સાથે
સુરજને દિવસ સાથે
ચાંદને રાત સાથે
ગઝલને રદીફ સાથે
મરીઝને હકીમ સાથે
આ બધાના સંબધોને એક-બીજા વિના ચાલ્યું છે કદી?
છતાં પણ એના સંબધોને નામ નથી.
તો આપણા સંબધોને નામ હોઇ શકે?
તો આપણને કયાં એક બિજા વિના ચાલે છે કદી?”
મોહતરમાં મારી આંખમાં આંખમાં પરોવીને કહે કે,
“કવિરાજ,
આંખ મળતાં આંખથી અર્પણ કરી બેસે છે ઉર,
ચાહનારા આંતરીક સૌંદર્યના સંપૂર્ણ ભાવિક હોય છે”
