વ્હેલી
સવારે
પપ્પા ઉઠાડે
ને કહે-
15 ઑગસ્ટ છે
ચાલ પ્રભાતફેરીમાં..
આંખો ચોળતા
શિક્ષક પિતા સાથે
હું પણ
કાદવ ખૂંદતા
ગામના રસ્તે
વરસાદી માહોલે
જય હિન્દ
જય ભારત
કરતાં
નીકળી પડતો
ને કાદવ ખૂંદતા
ચપ્પલની
પટ્ટી ટૂટતા
ઉઘાડા પગે
ચાલતા
ઝાંખા પ્રકાશે
ગામ વટાવી
શાળા ઝાંપે
દેશદાઝ
મને અને પપ્પાને
ભેટી પડતી
આજે પપ્પા નથી
હા! દેશદાઝ ખરી
પણ…
વિચારું છું
ઝળહળતા
પ્રકાશે
બાળપણ જેવી
કદાચ નહીં…
વ્યસ્તતા મૂઈ
દેશદાઝ
ખાઇ ગઇ…
ને એક દી’ પૂરતી
રાખી ગઇ…
~નિલેશ મથુરદાસ બગથરિયા”નીલ “
લાગણીઓને બસ કંટ્રોલ કરતાં શીખજો માંગણીઓને તો ટ્રોલ કરતાં શીખજો સારું થવાં માટે સારું થવું જરુરી છે જ કોઇની પ્રગતિમાં...
મીઠીને આપણી મધુરી એ વાતોમાં ફકત તું જ તું, રહેલી કેટલી ઊણી એ રાતોમાં ફકત તું જ તું. હૃદય પર...
રાત જશેને સવાર આવશે , માની લઉ હું ? વરસ નવું દમદાર આવશે , માની લઉ હું ? સૂરજને હું...
માનવનો દેહ લઈને, માનવ બની શક્યો કે? સૌને પૂછે ભલે તું, ખુદને પૂછી શક્યો કે? તારી જ આજુબાજુ, લાખ્ખો રડી...
બાપ્પા નો થાળ.... બાપ્પા ઓ બાપ્પા, ગણપતિ બાપ્પા, જમવા પધારો, ગણપતિ બાપ્પા... છપ્પન ભોગ છે, એમાં મારો પ્રેમ છે, વિધ...
મિત્રો છે પદ મીરાંના મિત્રો ભજન પ્રભાતી મિત્રોના દમ ઉપર છે અણનમ અમારી છાતી મિત્રોએ સાચવ્યો છે લથડી પડયો હું...
