આમ તો કોઈ ફરિયાદ નથી જીંદગી
પણ છેલ્લે ક્યારે મન થી હસ્યા એ યાદ નથી ,
ખબર નથી કે શું જરૂર હતી
પણ હા , મુખ પરનું હાસ્ય એ રીત હતી,
નીકળ્યા આ જીંદગી જોવા
ભૂલ્યા બધા સ્મિત અને એ બાળપણની હવા,
કરતા આ માટી વાળા કપડાં સાફ
જીંદગી બની આ કેમિકલથી રાખ ,
વરસાદ માં નહાતા મસ્ત મગન
ભરાઈ ગયા આંખો માં ક્યારની આ અગન,
કાતર હતી મંદિર માં દર્શન ટાણે
યાદ છે આજે પણ એ પરીવારની હસતી ક્ષણે ,
હતી એ મજાની સોનેરી ઘડી
જ્યારે મને જીવન ની કિંમત ખબર પડી .
જોઈએ છે...કોઈ મળે તો કે'જો... માણસથી માણસને જોડે એવો એક સેતુ બનાવવો છે... નીકળતા અશ્રુને રોકવા એક જળાશય બનાવવો છે......
નિયત સમયે જ સવાર પડી ગઈ, ઓફિસમાં સમયસર પહોંચવાની ઉતાવળમાં ઝડપથી તૈયાર થઈ ગયો… પહોંચી ગયો ચા-નાસ્તો કરવા, પત્ની બગાસાં...
લુંટી લીધી બધાએ એ રીતે કઈ જિંદગી મારી, જીવું છું તોય લાગે છે મને જાણે કમી તારી. કરી ગઈ ભેદ...
રામ ભરોસે ઊંડી ખીણો ઊંચા ડુંગર, ચડવાનું છે રામભરોસે, જીવ્યા જેવું જીવતર છે ને મરવાનું છે રામભરોસે. ક્યાં હોડી ને...
तुम नहीं ग़म नहीं शराब नहीं ऐसी तन्हाई का जवाब नहीं गाहे-गाहे इसे पढ़ा कीजे दिल से बेहतर कोई किताब...
યાદમાં મળીએ પળેપળ ક્યાંક તું ને ક્યાંક હું કાપીએ ચૂપચાપ અંજળ ક્યાંક તું ને ક્યાંક હું આ ઉપરની સ્વસ્થતા સૌને...
