એવા તો ધારદાર બધા પથ્થરો હતા,
તું છોડ વાત યાર! બધા પથ્થરો હતા.
હીરા તો ઓળખાયા વગર ત્યાં જ રહી પડ્યા!
આંખોને આંજનાર બધા પથ્થરો હતા.
હિમ્મત કરીને એક કૂંપળ નીકળી ખરી!
પણ ખેર, રાઝદાર બધા પથ્થરો હતા.
અંતર બતાવ્યું, ઠેસ દીધી, અવગણ્યા ય પણ
રસ્તો બતાવનાર બધા પથ્થરો હતા.
જોડેલા હાથ આંખમાં આજીજી લઈ ઊભા!
પરવા કરી લગાર? બધા પથ્થરો હતા.
: હિમલ પંડ્યા
આડી ને અવળી હોય છે હસ્તરેખાઓ, કદી ક્યાં સવળી હોય છે હસ્તરેખાઓ. પિંડ સાથે એ તો રચી હોય વિધાતાએ, કયાં...
ચકલીઓનો મીઠો ચહેકાર મારી આંખ ખોલે તો! વળી, એનો પૂરો પરિવાર મારી આંખ ખોલે તો! પ્રભાતે આંગણે આવે વિહરવા ઢેલ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
