ઈશ્કની ‘આંખો’ ને ‘અંતર’નો પરીચય,
એક ચ્હેરો દે છે ભીતરનો પરીચય.
બ્હાર માણસ નીકળી ભટકાય ત્યારે,
થાય એના ‘જ્ઞાન’ ને ‘ઘર’નો પરીચય.
ભર બજારે લાગણી, દોડી ત્વરાથી,
તો થયો પ્રશ્નોને અવસરનો પરીચય.
અપરિચિત શહેરમાં મળ્યા તમે તો,
એમ લાગ્યું છે જગતભરનો પરીચય.
શેર એક શંભળાઈને આગળ વધીશ હું,
જો મને થાશે સમંદરનો પરીચય.
આપીને લેવાનું પણ જાણે જ છે એ,
થઇ ગયો “તૂર્કી”માં ઈશ્વરનો પરીચય.
સિદ્દીકભરૂચી
ચહેરા પાછળ ચહેરા પાછળ ચહેરા. સાચ ઉપર આ દંભ,જૂઠના કેટકેટલાં પહેરા. માણસને ના કોઈ ઓળખે. હજાર એના મહોરાં. ચકચકતી એ...
જાણે કે ચોરોએ આખુંયે ઘર લૂંટ્યું હોય છે, મનમાં આવેલું સ્વપ્ન એવું જ તૂટ્યું હોય છે. વીતતી રાતને કોરી ખાય...
રાત જશેને સવાર આવશે , માની લઉ હું ? વરસ નવું દમદાર આવશે , માની લઉ હું ? સૂરજને હું...
માનવનો દેહ લઈને, માનવ બની શક્યો કે? સૌને પૂછે ભલે તું, ખુદને પૂછી શક્યો કે? તારી જ આજુબાજુ, લાખ્ખો રડી...
બાપ્પા નો થાળ.... બાપ્પા ઓ બાપ્પા, ગણપતિ બાપ્પા, જમવા પધારો, ગણપતિ બાપ્પા... છપ્પન ભોગ છે, એમાં મારો પ્રેમ છે, વિધ...
મિત્રો છે પદ મીરાંના મિત્રો ભજન પ્રભાતી મિત્રોના દમ ઉપર છે અણનમ અમારી છાતી મિત્રોએ સાચવ્યો છે લથડી પડયો હું...
