કોઈ સપનાઓથી પર રહી, જયારે જીવશે,
ડગમગ ભલે તોય,ચાલતાં એ એક દિ શીખશે.
પાનાં બધા વેરાય ગયા તોય,આશા હજુ બાકી,
સોય – દોરો લઈ, સિવતાં એ એક દિ શીખશે.
અંદાજ એમ લગાવોમા એના વિશે હવે કોઈ,
ધાર્યા કરતાં ક્યાંય આગળ એ એક દિ નીકળશે.
જાતને માનો જરૂર માનો, એ પણ કંઈ કમ નથી,
તમારાં વિચારોથી વિપરીત એ એક દિ નીકળશે.
મૌન છે તો શું બધે જ એને તમે દબાવી શકશો?
રેવા દેજો, હદ બહાર એ પણ એક દિ નીકળશે.
ફોન, મોબાઈલ આવતા, ભૂલ્યાં ટપાલ, ફેસબુક રંજાડતા, ભૂલ્યાં ટપાલ.. સંબોધનમાં માન જળવાતું ઘણુંય, એ હવે ના ફાવતા, ભૂલ્યાં ટપાલ.. સ્નેહ-નીતરતું...
ઈશ્ક કરવાથી આબરૂ જાશે, અથવા ડરવાથી આબરૂ જાશે ? રાખવું યાદ ખુદનું સરનામું, એ વિસરવાથી આબરૂ જાશે. હોય સૌની અલગ...
રાત જશેને સવાર આવશે , માની લઉ હું ? વરસ નવું દમદાર આવશે , માની લઉ હું ? સૂરજને હું...
માનવનો દેહ લઈને, માનવ બની શક્યો કે? સૌને પૂછે ભલે તું, ખુદને પૂછી શક્યો કે? તારી જ આજુબાજુ, લાખ્ખો રડી...
બાપ્પા નો થાળ.... બાપ્પા ઓ બાપ્પા, ગણપતિ બાપ્પા, જમવા પધારો, ગણપતિ બાપ્પા... છપ્પન ભોગ છે, એમાં મારો પ્રેમ છે, વિધ...
મિત્રો છે પદ મીરાંના મિત્રો ભજન પ્રભાતી મિત્રોના દમ ઉપર છે અણનમ અમારી છાતી મિત્રોએ સાચવ્યો છે લથડી પડયો હું...
