કદમ ચાલતા જાય છે ગામ સુધી,
ઉભી છે સડક સ્થિર મુકામ સુધી.
હશે કેટલી વિવિધતાથી ભરી,
સફર આ કલમના ક થી જ્ઞાન સુધી.
લગોલગ એ બેસી ગયા આવીને,
ન પગરવ પહોંચી શકયો કાન સુધી.
તમે આવશો એ ભરોસો હતો,
પ્રતીક્ષા કરી એટલે શામ સુધી.
બધું અંશમાં છે વિભાજીત એ,
નથી કાંઈ પૂરું નરી આંખ સુધી.
ડૉ. મનોજકુમાર પરમાર “પારસ”
ઝેરનો પ્રશ્ન ક્યાં છે, ઝેર તો હું પી ગયો, આ બધાને એ જ વાંધો છે કે હું જીવી ગયો. હું...
ત્યાગ માં ક્યાં કંઈ મહિમા જેવું લાગે છે? સહુ ને એમાં હસવા જેવું લાગે છે! આજે કોઈ જોઈ રહ્યું છે...
બાપ્પા નો થાળ.... બાપ્પા ઓ બાપ્પા, ગણપતિ બાપ્પા, જમવા પધારો, ગણપતિ બાપ્પા... છપ્પન ભોગ છે, એમાં મારો પ્રેમ છે, વિધ...
મિત્રો છે પદ મીરાંના મિત્રો ભજન પ્રભાતી મિત્રોના દમ ઉપર છે અણનમ અમારી છાતી મિત્રોએ સાચવ્યો છે લથડી પડયો હું...
માન્યતા જૂદી તમારી, મારી શ્રદ્ધા છે જૂદી બેઉને બંને મુબારક, શું જરુર વિખવાદની ? તમને જે લાગે તે હોવાનું જ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
