ક્યારેક કહેર ને ક્યારેક મહેર કરે છે,
કુદરત કાયમ આવી કમાલ કરે છે.
આપે આમ તો અઢળક માનવને એ,
તોય આ નાસમજ તો ધમાલ કરે છે.
લગભગ રહસ્ય સમજાય જાય એના,
છતાં અધીર માનવ તો સવાલ કરે છે.
પામે છે કુદરત થકી કેટ કેટલું જીવનમાં,
તોયે રહીને અતૃપ્ત એ બબાલ કરે છે.
ફરીયાદ, ફરીયાદ ને ફરીયાદ પછી પણ ,
કુદરત તો અહીં હર જીવને વ્હાલ કરે છે.
કેમ લાગે છે કે સફરમાં છું? હું તો મારા જ ખુદના ઘરમા છું. પાંદડે પાંદડે ઉદાસી છે, મારા મનથી હું...
મૌન શું છે? બોલવાની વાત છે, ભેદ સઘળા ખોલવાની વાત છે. ત્રાજવાં તારા નહીં તોલી શકે, બોલ મારા તોલવાની વાત...
માન્યતા જૂદી તમારી, મારી શ્રદ્ધા છે જૂદી બેઉને બંને મુબારક, શું જરુર વિખવાદની ? તમને જે લાગે તે હોવાનું જ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
