ક્યારે મળ્યા અમે એ યાદ નથી,
“કેમ મળ્યા”નો પણ વિવાદ નથી.
એટલી દોસ્તી છે , બે પક્ષે,
આજ લગ ગામમાં ફસાદ નથી.
ચાર ભીંતોની ઓઢણી ‘મા’ છે,
લાજ જ્યાં હોય ત્યાં વિષાદ નથી.
કેસ ક્યાં છે અદાલતોમાં હવે,
કોઇ પક્ષે હવે લવાદ નથી.
છે તો ઘરમાં ગઝલના સૌ શોખીન,
કોઈ શાયર અમારાં બાદ નથી.
આંખની જે શરમથી આપે છે,
એ ખરેખર ગઝલની દાદ નથી.
‘રાજ’ મારા સમયનું છે ‘સિદ્દીક’,
કોઈ ક્ષેત્રે કશામાં સ્વાદ નથી.
સિદ્દીકભરૂચી.
મોટા ભાઈને પગલે-પગલે, ચાલે જે નાનો ભાઈ, અંતરથી જે અનુસરે, અનુજ એ કહેવાય. રઘુનંદનનો પડછાયો થઈ, લક્ષ્મણ વનમાં જાય. શત્રુઘ્નને...
સ્વાર્થ વધ્યા ને સંવેદના ખૂટી,કોના વાંકે? મોહ વધ્યો ને મમતા છૂટી,કોના વાંકે? સંબંધોની દોર છે તૂટી, કોના વાંકે? વ્હાલની એ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
