ક્યારે મળ્યા અમે એ યાદ નથી,
“કેમ મળ્યા”નો પણ વિવાદ નથી.
એટલી દોસ્તી છે , બે પક્ષે,
આજ લગ ગામમાં ફસાદ નથી.
ચાર ભીંતોની ઓઢણી ‘મા’ છે,
લાજ જ્યાં હોય ત્યાં વિષાદ નથી.
કેસ ક્યાં છે અદાલતોમાં હવે,
કોઇ પક્ષે હવે લવાદ નથી.
છે તો ઘરમાં ગઝલના સૌ શોખીન,
કોઈ શાયર અમારાં બાદ નથી.
આંખની જે શરમથી આપે છે,
એ ખરેખર ગઝલની દાદ નથી.
‘રાજ’ મારા સમયનું છે ‘સિદ્દીક’,
કોઈ ક્ષેત્રે કશામાં સ્વાદ નથી.
સિદ્દીકભરૂચી.
ચકડોળ સાથે ચાલતાં વારામાં હું નથી. પોકળ ગગનમાં ગુંજતા નારામાં હું નથી. તારાં મિલનની જો હવે કેવી થઈ અસર, ચાલી રહ્યા છે શ્વાસ પણ...
ઊંઘવાની વાત હમણાં ભૂલવા લાગ્યો છું હું, રોજ શમણામાંય હમણાં બોલવા લાગ્યો છું હું, આપના મળ્યા પછી બદલાવ આવ્યો છે...
બાપ્પા નો થાળ.... બાપ્પા ઓ બાપ્પા, ગણપતિ બાપ્પા, જમવા પધારો, ગણપતિ બાપ્પા... છપ્પન ભોગ છે, એમાં મારો પ્રેમ છે, વિધ...
મિત્રો છે પદ મીરાંના મિત્રો ભજન પ્રભાતી મિત્રોના દમ ઉપર છે અણનમ અમારી છાતી મિત્રોએ સાચવ્યો છે લથડી પડયો હું...
માન્યતા જૂદી તમારી, મારી શ્રદ્ધા છે જૂદી બેઉને બંને મુબારક, શું જરુર વિખવાદની ? તમને જે લાગે તે હોવાનું જ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
