કાચી માટીનો ઘડો ફૂટી ગયો,
આદમી એવી રીતે તૂટી ગયો.
એક કવિની ‘ટેવ’ ઓળખ થઇ જતાં,
દોસ્ત,અઢળક ‘વાહવા’ લૂટી ગયો.
મોત પર રડનાર સૌ અશ્રુ કહે,
જિદગીની કેદથી છૂટી ગયો.
આજ ત્યાં રસ્તો અને ટ્રાફિક છે,
એક કદમ ,જ્યાં એકડો ઘૂંટી ગયો.
સિદ્દીકભરૂચી
હાંસોટ.
કાચી માટીનો ઘડો ફૂટી ગયો,
આદમી એવી રીતે તૂટી ગયો.
એક કવિની ‘ટેવ’ ઓળખ થઇ જતાં,
દોસ્ત,અઢળક ‘વાહવા’ લૂટી ગયો.
મોત પર રડનાર સૌ અશ્રુ કહે,
જિદગીની કેદથી છૂટી ગયો.
આજ ત્યાં રસ્તો અને ટ્રાફિક છે,
એક કદમ ,જ્યાં એકડો ઘૂંટી ગયો.
સિદ્દીકભરૂચી
હાંસોટ.
ચકલીઓનો મીઠો ચહેકાર મારી આંખ ખોલે તો! વળી, એનો પૂરો પરિવાર મારી આંખ ખોલે તો! પ્રભાતે આંગણે આવે વિહરવા ઢેલ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
© 2010-2022 All Rights Reserved by Kavijagat.com - Developed and Consulted by Vision Raval.