કોઈને ચાહવાના કારણ પૂછો નહીં,
આંસુને આવવાના કારણ પૂછો નહીં.
પ્રકરણ લખેલ પ્રેમનાં દિલની કિતાબમાં,
ભૂંસીને વાંચવાના કારણ પૂછો નહીં.
એના મિલનની ઝંખના મૃગજળ બની હશે,
રણને તરી જવાના કારણ પૂછો નહીં.
સપનાંની લાશને તમે ઉંચકીને જોઈ લો,
જીવનથી થાકવાનાં કારણ પૂછો નહીં.
પીડાઓ વાંઝણી કદી મળતી નથી અહીં,
આંખોથી વરસવાના કારણ પૂછો નહીં.
મંઝિલ મળી ગયા પછી રસ્તો ભૂલાય ના,
પૂછીને ચાલવાના કારણ પૂછો નહીં.
કોઈના ઈંતજારમાં કેવી મજા હતી,
‘ચાતક’ થઈ જવાના કારણ પૂછો નહીં.
આડી ને અવળી હોય છે હસ્તરેખાઓ, કદી ક્યાં સવળી હોય છે હસ્તરેખાઓ. પિંડ સાથે એ તો રચી હોય વિધાતાએ, કયાં...
ચકલીઓનો મીઠો ચહેકાર મારી આંખ ખોલે તો! વળી, એનો પૂરો પરિવાર મારી આંખ ખોલે તો! પ્રભાતે આંગણે આવે વિહરવા ઢેલ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
