કોણ ક્યારે ખફા થઈ જશે?
આપણાં, પારકાં થઈ જશે.
જો વધારે ઘસાશે હજુ,
પથ્થરો આયના થઈ જશે.
રક્ત થીજી જશે તે પછી,
ઘા રુઝાઈ મતા થઈ જશે.
પાથરો છો ભલે ખાર પણ,
કૂંપળો તે છતાં થઈ જશે.
સ્હેજ નીરવ’ પડો-આથડો,
દોસ્તોને મજા થઈ જશે.
– નીરવ વ્યાસ
લાઠીના દરબારે કેકારવ કરવા આવો, સોરઠની વાડીના મોરલા પાછા આવો. ભેટે છોને તલવાર કલમ લઈ પધારો, કલાપી આવો ગુર્જરધરા પાવન...
ઘેલી ડોશીએ એક પાળ્યું’તું માંકડું, નાના શા કાન, લાંબી પૂંછડી જી રે ! ડોશી એ નામ એનું પાડ્યુ તું રામલો,...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
