નથી મતલબ હવે સંવાદનો કોઈ, જવા દે તું!
દલીલો છે બધી મિથ્યા, વિવાદો ટાળવા દે તું!
ધડાકો થાય ના કાયમ, રમકડું તૂટતી વેળા!
નિરર્થક લાગશે ટુકડાં, છતાંયે વીણવા દે તું!
સ્મરણ તારું સહારો છે, કે એની કેદ માં છું હું?
ગુનો કોનો? સજા કોને? બધુંયે તય થવા દે તું!
પડું, દોડું, ફરી પાછો પડું, ને છે મજા એની!
ઉપર નીચે થતાં ચગડોળને, બસ માણવા દે તું!
હતું ઘર બંધ એવું, કે વિચારો વાયુ થઈ બેઠા!
ખુલેલા દ્વારથી તાજી હવાને, ઝીલવા દે તું…
~ સુનીલ રાચાણી “અંતર”
ચહેરા પાછળ ચહેરા પાછળ ચહેરા. સાચ ઉપર આ દંભ,જૂઠના કેટકેટલાં પહેરા. માણસને ના કોઈ ઓળખે. હજાર એના મહોરાં. ચકચકતી એ...
જાણે કે ચોરોએ આખુંયે ઘર લૂંટ્યું હોય છે, મનમાં આવેલું સ્વપ્ન એવું જ તૂટ્યું હોય છે. વીતતી રાતને કોરી ખાય...
રાત જશેને સવાર આવશે , માની લઉ હું ? વરસ નવું દમદાર આવશે , માની લઉ હું ? સૂરજને હું...
માનવનો દેહ લઈને, માનવ બની શક્યો કે? સૌને પૂછે ભલે તું, ખુદને પૂછી શક્યો કે? તારી જ આજુબાજુ, લાખ્ખો રડી...
બાપ્પા નો થાળ.... બાપ્પા ઓ બાપ્પા, ગણપતિ બાપ્પા, જમવા પધારો, ગણપતિ બાપ્પા... છપ્પન ભોગ છે, એમાં મારો પ્રેમ છે, વિધ...
મિત્રો છે પદ મીરાંના મિત્રો ભજન પ્રભાતી મિત્રોના દમ ઉપર છે અણનમ અમારી છાતી મિત્રોએ સાચવ્યો છે લથડી પડયો હું...
