દોસ્તી
એટલી વ્હેલાં કઝાથી ના મળો,
ઝાંઝવા છે ઝાંઝવાથી ના મળો.
ચાંદ, તારાના ખુદાને “લવ” કરો,
જે બની બેઠા ખુદાથી ના મળો
હાથ ધોવા ના પડે એ કારણે,
નમ્રતાને પણ ત્વરાથી ના મળો.
બેવફાઈ એક ભલાઈ થઇ ગઈ,
દોસ્ત શીખવે છે વફાથી ના મળો.
વીજળીઓ ભરમાવી રહી છે જુગ્નુઓ,
આજકલ એ આપદાથી ના મળો.
કંઇ હવે શબ્દોના બદલાયા અરથ,
પોઝિટિવ રૈ’ને વફાથી ના મળો.
કોણ સચ્ચાઈને બાઝીને મળે?
ભય કહે છે આઈનાથી ના મળો.
સિદ્દીકભરૂચી.
આડી ને અવળી હોય છે હસ્તરેખાઓ, કદી ક્યાં સવળી હોય છે હસ્તરેખાઓ. પિંડ સાથે એ તો રચી હોય વિધાતાએ, કયાં...
ચકલીઓનો મીઠો ચહેકાર મારી આંખ ખોલે તો! વળી, એનો પૂરો પરિવાર મારી આંખ ખોલે તો! પ્રભાતે આંગણે આવે વિહરવા ઢેલ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
