ઊંચે ગગન ઊડી રહી,
પંખી પણું માણી રહી.
ફફડાવતી પાંખો પછી,
પંખીપણું માણી રહી.
આંખે નવા રંગો ભરી,
ડુંગર તરી, ખીણો ફરી,
ઝરણાં નદી સાગર ફરી,
પંખીપણું માણી રહી.
ટોળે વળી ઝૂમી રહી,
ડાળે વળી ઝૂલી રહી,
મીઠા પણે કૂકી રહી,
પંખીપણું માણી રહી.
જાગી સવારે દોડતાં,
દાણા ચણી ભેગાં કરી,
સાંજે વળી માળે ફરી,
પંખીપણું માણી રહી.
શિશુને મળી ભોળા પણે,
સપના મહીં જીવી રહી,
હું કોકિલા ઊડી રહી,
પંખીપણું માણી રહી.
આડી ને અવળી હોય છે હસ્તરેખાઓ, કદી ક્યાં સવળી હોય છે હસ્તરેખાઓ. પિંડ સાથે એ તો રચી હોય વિધાતાએ, કયાં...
ચકલીઓનો મીઠો ચહેકાર મારી આંખ ખોલે તો! વળી, એનો પૂરો પરિવાર મારી આંખ ખોલે તો! પ્રભાતે આંગણે આવે વિહરવા ઢેલ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
