હૃદયમાં પીડા તો એકધારી ઉપડી છે,
એને મહેલ અને મારે રહેવા ઝુંપડી છે,
પ્રસંગ હતો આજે એના ઘરે આનંદનો,
મારા હૃદયે છવાયો માતમ હર ઘડી છે,
માંગી’તી એની મહોબ્બત ઈબાદત કરીને,
જાણતો નથી કોની બદ્ દુવાઓ નડી છે,
હવે તો હૃદય પણ મારા કહ્યામાં રહ્યું નથી,
જ્યારથી એની નજરથી નજર મળી છે,
નિશાઓને પ્રકાશવા બળ્યો છે “ચિરાગ”,
જાણે છે છતાં એને મારી ક્યાં પડી છે ?
બોલવું તલવાર શબ્દો મ્યાન રાખો. બોલનો છે તોલ એનું ભાન રાખો. હો ધ્વનિ પણ મંદ્ર સપ્તકનો ભલેને. બસ જરા મીઠી...
લાંબા વિચારો ના કરો દોસ્તો હવે, ખોટો ઉતારો ના કરો દોસ્તો હવે, સાચું હતું આ લાગણીનું વ્યાકરણ ખોટો સુધારો ના...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
