ચાલુ જ છે ઉજાણી, બેઠો છું, બેસવા દે.
પાણીનો સ્વાદ માણી બેઠો છું, બેસવા દે.
હું ધ્યાન, યોગ, આસનનાં પોટલાં ઉતારી,
મનઘોડલી પલાણી બેઠો છું, બેસવા દે.
ઇચ્છું તો હું કૂવામાં ઉતરી શકું છું કિન્તુ,
સાંધીને ડોલ કાણી, બેઠો છું, બેસવા દે.
આખો દિવસ તો વીત્યો બસ બોર વેચવામાં,
સાંભળવા રાતવાણી બેઠો છું, બેસવા દે.
ઊંધીશ, થઈશ ઊભો, જેવી જરૂર ‘મધિયા’,
તૃપ્તિની સોડ તાણી બેઠો છું, બેસવા દે.
– મધુસૂદન પટેલ ‘મધુ’
ચહેરા પાછળ ચહેરા પાછળ ચહેરા. સાચ ઉપર આ દંભ,જૂઠના કેટકેટલાં પહેરા. માણસને ના કોઈ ઓળખે. હજાર એના મહોરાં. ચકચકતી એ...
જાણે કે ચોરોએ આખુંયે ઘર લૂંટ્યું હોય છે, મનમાં આવેલું સ્વપ્ન એવું જ તૂટ્યું હોય છે. વીતતી રાતને કોરી ખાય...
રાત જશેને સવાર આવશે , માની લઉ હું ? વરસ નવું દમદાર આવશે , માની લઉ હું ? સૂરજને હું...
માનવનો દેહ લઈને, માનવ બની શક્યો કે? સૌને પૂછે ભલે તું, ખુદને પૂછી શક્યો કે? તારી જ આજુબાજુ, લાખ્ખો રડી...
બાપ્પા નો થાળ.... બાપ્પા ઓ બાપ્પા, ગણપતિ બાપ્પા, જમવા પધારો, ગણપતિ બાપ્પા... છપ્પન ભોગ છે, એમાં મારો પ્રેમ છે, વિધ...
મિત્રો છે પદ મીરાંના મિત્રો ભજન પ્રભાતી મિત્રોના દમ ઉપર છે અણનમ અમારી છાતી મિત્રોએ સાચવ્યો છે લથડી પડયો હું...
