મહોબ્બતને સમજનારા ન મળશે,
અમારી જેમ દિલવાળા ન મળશે.
વિચારો વૃક્ષના , કરવત થયા તો,
હજારો માથાને છાયા ન મળશે.
શરાબો ઈશ્કની જો ‘બૅન’ થઇ ગઇ,
વતનમાં કોઇ મયખાના ન મળશે.
રહસ્યો સાવ ખુલ્લા ના કરી દો,
છે આજે, કાલ દીવાના ન મળશે.
બધી કેડી હવે કપડાં બદલશે,
સંબંધોના ત્યાં પગપાળા ન મળશે.
ખુદાએ યાદ જો ધીમેથી કર્યા,
ગઝલની રાતમાં તારા ન મળશે.
અગર ‘સિદ્દીક’ લોકડાઉન રહ્યું’તો,
પછી કક્કાના ભણનારા ન મળશે.
આડી ને અવળી હોય છે હસ્તરેખાઓ, કદી ક્યાં સવળી હોય છે હસ્તરેખાઓ. પિંડ સાથે એ તો રચી હોય વિધાતાએ, કયાં...
ચકલીઓનો મીઠો ચહેકાર મારી આંખ ખોલે તો! વળી, એનો પૂરો પરિવાર મારી આંખ ખોલે તો! પ્રભાતે આંગણે આવે વિહરવા ઢેલ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
