મ્હોતાજ ના કશાનો હતો કોણ માનશે !
મારો ય એક જમાનો હતો કોણ માનશે !
ડાહ્યો ગણી રહ્યું છે જગત જેને આજકાલ,
એ આપનો દિવાનો હતો કોણ માનશે !
તોબા કર્યા વિના કદી પીતો નથી શરાબ,
આ જીવ ભક્ત છાનો હતો કોણ માનશે !
માની રહ્યો છે જેને જમાનો જીવન મરણ,
ઝઘડો એ ‘હા’ ને ‘ના’નો હતો કોણ માનશે !
મસ્તીમાં આવી ફેરવી લીધી જગતથી આંખ,
એ પણ સમય નશાનો હતો કોણ માનશે !
હસવાનો આજ મેં જે અભિનય કર્યો હતો,
આઘાત દુર્દશાનો હતો કોણ માનશે !
રુસ્વાને જે શરાબી મનાતો રહ્યો જગે,
માણસ બહુ મઝાનો હતો કોણ માનશે !
‘રુસ્વા’ મઝલૂમી
ગયો ગુલાલી અને ગુલાબી ગયો એ ભગવો રંગ હળવે હળવે શ્વેત રંગમાં શાંત થયા છે તરંગ... વાળ બધાયે હતા જે...
ઝેર ઘૂંટાય છે આજકાલ હવામાં શ્વાસ રુંધાય છે આજકાલ હવામાં પીડાતી કુદરત કરે સદા પોકાર પ્રાણ રિબાય છે આજકાલ હવામાં...
માન્યતા જૂદી તમારી, મારી શ્રદ્ધા છે જૂદી બેઉને બંને મુબારક, શું જરુર વિખવાદની ? તમને જે લાગે તે હોવાનું જ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
