સ્વાર્થ ના હો તો કશી સેવા નથી,
ને વગર સેવા કદી મેવા નથી,
કામના સુખની બધા રાખે અહીં
કોઈને સુખ તો કદી દેવા નથી,
ચાલતાં ઘાયલ થયા છે પગ છતાં,
રાહમાંથી કાંકરા લેવા નથી,
જીવ સાટે જીવ દેતા બેધડક
માનવી પ્હેલાં હતા એવા નથી,
અનુભવે સમજાય છે માણસ હવે,
બ્હારથી દેખાય છે તેવા નથી,
હિંમતસિંહ ઝાલા
ચહેરા પાછળ ચહેરા પાછળ ચહેરા. સાચ ઉપર આ દંભ,જૂઠના કેટકેટલાં પહેરા. માણસને ના કોઈ ઓળખે. હજાર એના મહોરાં. ચકચકતી એ...
જાણે કે ચોરોએ આખુંયે ઘર લૂંટ્યું હોય છે, મનમાં આવેલું સ્વપ્ન એવું જ તૂટ્યું હોય છે. વીતતી રાતને કોરી ખાય...
બચવાના ચાન્સ છે કે ડૂબી જઈશ આખો? જોશીજી મારી પીડા બાબત ભવિષ્ય ભાખો. જોઈ મને ચિકિત્સક ગંભીરતાથી બોલ્યા, પંખો જે...
