હૂંફ પ્રિયજનની મળે, તો તાપવું શું?
જાત સોંપ્યા બાદ બીજું આપવું શું?
છે ગણતરી વાજબી વ્યવહારમાં, પણ,
પ્રેમમાં દીધાં-લીધાંનું માપવું શું?
થાય કે અખબારમાં ગઝલો છપાવું,
એય સૌના હોઠ પર છે, છાપવું શું?
આગ ઝરતી જીભ જે પરિવારમાં હોય,
ત્યાં ગરમ ઉંબાડિયું પણ ચાંપવું શું?
હમસફર જો હોય સાથે, ચાલીએ, પણ,
એકલાં ડગલુંય અંતર કાપવું શું?
થાય કે, દુનિયા કરી લઉં મુઠ્ઠીમાં, પણ,
બિનજરૂરી વિશ્વભરમાં વ્યાપવું શું?
હિમશીલાઓ છે હિમાલયમાં, ‘ધીરજ’ જો,
ત્યાં બરફનું કારખાનું સ્થાપવું શું?
ડૉ. ધીરજ એસ. બલદાણિયા
ઝેર ઘૂંટાય છે આજકાલ હવામાં શ્વાસ રુંધાય છે આજકાલ હવામાં પીડાતી કુદરત કરે સદા પોકાર પ્રાણ રિબાય છે આજકાલ હવામાં...
તું જ મારી વારતામાં છે બધે, સાચમાં કે ધારણાંમાં છે બધે. દ્વાર મારાં એટલે ખુલ્લાં રહ્યાં, એક તું બસ આંગણાંમાં...
માન્યતા જૂદી તમારી, મારી શ્રદ્ધા છે જૂદી બેઉને બંને મુબારક, શું જરુર વિખવાદની ? તમને જે લાગે તે હોવાનું જ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
