હૂંફ પ્રિયજનની મળે, તો તાપવું શું?
જાત સોંપ્યા બાદ બીજું આપવું શું?
છે ગણતરી વાજબી વ્યવહારમાં, પણ,
પ્રેમમાં દીધાં-લીધાંનું માપવું શું?
થાય કે અખબારમાં ગઝલો છપાવું,
એય સૌના હોઠ પર છે, છાપવું શું?
આગ ઝરતી જીભ જે પરિવારમાં હોય,
ત્યાં ગરમ ઉંબાડિયું પણ ચાંપવું શું?
હમસફર જો હોય સાથે, ચાલીએ, પણ,
એકલાં ડગલુંય અંતર કાપવું શું?
થાય કે, દુનિયા કરી લઉં મુઠ્ઠીમાં, પણ,
બિનજરૂરી વિશ્વભરમાં વ્યાપવું શું?
હિમશીલાઓ છે હિમાલયમાં, ‘ધીરજ’ જો,
ત્યાં બરફનું કારખાનું સ્થાપવું શું?
ડૉ. ધીરજ એસ. બલદાણિયા
ચહેરા પાછળ ચહેરા પાછળ ચહેરા. સાચ ઉપર આ દંભ,જૂઠના કેટકેટલાં પહેરા. માણસને ના કોઈ ઓળખે. હજાર એના મહોરાં. ચકચકતી એ...
જાણે કે ચોરોએ આખુંયે ઘર લૂંટ્યું હોય છે, મનમાં આવેલું સ્વપ્ન એવું જ તૂટ્યું હોય છે. વીતતી રાતને કોરી ખાય...
રાત જશેને સવાર આવશે , માની લઉ હું ? વરસ નવું દમદાર આવશે , માની લઉ હું ? સૂરજને હું...
માનવનો દેહ લઈને, માનવ બની શક્યો કે? સૌને પૂછે ભલે તું, ખુદને પૂછી શક્યો કે? તારી જ આજુબાજુ, લાખ્ખો રડી...
બાપ્પા નો થાળ.... બાપ્પા ઓ બાપ્પા, ગણપતિ બાપ્પા, જમવા પધારો, ગણપતિ બાપ્પા... છપ્પન ભોગ છે, એમાં મારો પ્રેમ છે, વિધ...
મિત્રો છે પદ મીરાંના મિત્રો ભજન પ્રભાતી મિત્રોના દમ ઉપર છે અણનમ અમારી છાતી મિત્રોએ સાચવ્યો છે લથડી પડયો હું...
