હોય તકદીરમાં બાપડા થઈ જવું
તો નજરમાં રહી લાપતા થઈ જવું
એક આ ગુણ ઉપર બસ ટકી છે નદી
કેટલું ક્યારે ક્યાં સાંકડા થઈ જવું
કોઈ વીંટી કરે કાનભંભેરણી
આંગળીનું પછી પારકા થઈ જવું
ક્યાંક એવી દિશા,ભૂમિ, ને સ્થળ હશે
જે તરફ તાકવું, જાતરા થઈ જવું
થાય ઘોંઘાટ માથા પછાડયાનો પણ
ક્યાંક બબડાટનું પ્રાર્થના થઈ જવું
આપણી ટેવ દુર્ભાગ્ય છે ઊંઘનું
હર પળે હર જગા સાબદા થઈ જવું
થાય છે એય નક્કી કરીને હવે
બોલતા બોલતા ગળગળા થઈ જવું
– ભાવેશ ભટ્ટ
ચહેરા પાછળ ચહેરા પાછળ ચહેરા. સાચ ઉપર આ દંભ,જૂઠના કેટકેટલાં પહેરા. માણસને ના કોઈ ઓળખે. હજાર એના મહોરાં. ચકચકતી એ...
જાણે કે ચોરોએ આખુંયે ઘર લૂંટ્યું હોય છે, મનમાં આવેલું સ્વપ્ન એવું જ તૂટ્યું હોય છે. વીતતી રાતને કોરી ખાય...
રાત જશેને સવાર આવશે , માની લઉ હું ? વરસ નવું દમદાર આવશે , માની લઉ હું ? સૂરજને હું...
માનવનો દેહ લઈને, માનવ બની શક્યો કે? સૌને પૂછે ભલે તું, ખુદને પૂછી શક્યો કે? તારી જ આજુબાજુ, લાખ્ખો રડી...
બાપ્પા નો થાળ.... બાપ્પા ઓ બાપ્પા, ગણપતિ બાપ્પા, જમવા પધારો, ગણપતિ બાપ્પા... છપ્પન ભોગ છે, એમાં મારો પ્રેમ છે, વિધ...
મિત્રો છે પદ મીરાંના મિત્રો ભજન પ્રભાતી મિત્રોના દમ ઉપર છે અણનમ અમારી છાતી મિત્રોએ સાચવ્યો છે લથડી પડયો હું...
