હોય તકદીરમાં બાપડા થઈ જવું
તો નજરમાં રહી લાપતા થઈ જવું
એક આ ગુણ ઉપર બસ ટકી છે નદી
કેટલું ક્યારે ક્યાં સાંકડા થઈ જવું
કોઈ વીંટી કરે કાનભંભેરણી
આંગળીનું પછી પારકા થઈ જવું
ક્યાંક એવી દિશા,ભૂમિ, ને સ્થળ હશે
જે તરફ તાકવું, જાતરા થઈ જવું
થાય ઘોંઘાટ માથા પછાડયાનો પણ
ક્યાંક બબડાટનું પ્રાર્થના થઈ જવું
આપણી ટેવ દુર્ભાગ્ય છે ઊંઘનું
હર પળે હર જગા સાબદા થઈ જવું
થાય છે એય નક્કી કરીને હવે
બોલતા બોલતા ગળગળા થઈ જવું
– ભાવેશ ભટ્ટ
આડી ને અવળી હોય છે હસ્તરેખાઓ, કદી ક્યાં સવળી હોય છે હસ્તરેખાઓ. પિંડ સાથે એ તો રચી હોય વિધાતાએ, કયાં...
ચકલીઓનો મીઠો ચહેકાર મારી આંખ ખોલે તો! વળી, એનો પૂરો પરિવાર મારી આંખ ખોલે તો! પ્રભાતે આંગણે આવે વિહરવા ઢેલ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
