મોટા ભાઈને પગલે-પગલે,
ચાલે જે નાનો ભાઈ,
અંતરથી જે અનુસરે,
અનુજ એ કહેવાય.
રઘુનંદનનો પડછાયો થઈ,
લક્ષ્મણ વનમાં જાય.
શત્રુઘ્નને પણ ભાઈનો,
વિરહ ક્યા સહેવાય?
આખેઆખુ રાજપાટ પામી,
ના ભરતજી લલચાય.
પાછુ ધરવા પ્રભુ રામને,
એ આકુળ-વ્યાકુળ થાય.
આજે અનુજ આવા અહીં,
શોધ્યા ના શોધાય.
ક્ષુલ્લક સંપત્તિને સત્તા કાજ,
અનુજ ‘અરિ’ થઈ જાય.
નિધી મહેતા
‘ખુશી’
આડી ને અવળી હોય છે હસ્તરેખાઓ, કદી ક્યાં સવળી હોય છે હસ્તરેખાઓ. પિંડ સાથે એ તો રચી હોય વિધાતાએ, કયાં...
ચકલીઓનો મીઠો ચહેકાર મારી આંખ ખોલે તો! વળી, એનો પૂરો પરિવાર મારી આંખ ખોલે તો! પ્રભાતે આંગણે આવે વિહરવા ઢેલ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
