અરે! સજન તમે હૈયે વિશ્વાસ આપજો,
જિંદગી તમારી છે તો અજવાસ આપજો.
આવવાની મારગે કેટકેટલી એવી અડચણ,
‘ને વિપત્ત આવતા નિસ્વાર્થ સાથ આપજો.
શબ્દથી ઓળખાતી, બંધારણથી પરખાતી,
હરેક ગઝલે-ગઝલે એક નવો રાગ આપજો.
હું માં આપ જીવીએ, એમ તમે માં હું જીવીએ,
ઘડી બેઘડીની જિંદગીમાં થોડો શ્વાસ આપજો.
કોઇને ક્યાં ખબર કેટલું જીવ્યા ને જીવવાના!
‘નેહ’ મારા સાથમાં તમારો સંગાથ આપજો.
© મયુર રાઠોડ ‘દુશ્મન’
ફૂલને ક્યાં કાયમ ભ્રમર સંગત હોય છે, ગૂંજન કરી એ ચૂમે એની રંગત હોય છે. વૃત્તિથી નાહક કેવો બદનામ થયો...
ઝેરનો પ્રશ્ન ક્યાં છે, ઝેર તો હું પી ગયો, આ બધાને એ જ વાંધો છે કે હું જીવી ગયો. હું...
બાપ્પા નો થાળ.... બાપ્પા ઓ બાપ્પા, ગણપતિ બાપ્પા, જમવા પધારો, ગણપતિ બાપ્પા... છપ્પન ભોગ છે, એમાં મારો પ્રેમ છે, વિધ...
મિત્રો છે પદ મીરાંના મિત્રો ભજન પ્રભાતી મિત્રોના દમ ઉપર છે અણનમ અમારી છાતી મિત્રોએ સાચવ્યો છે લથડી પડયો હું...
માન્યતા જૂદી તમારી, મારી શ્રદ્ધા છે જૂદી બેઉને બંને મુબારક, શું જરુર વિખવાદની ? તમને જે લાગે તે હોવાનું જ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
