એક દિવસ મેં તને ફોન કર્યો,
‘તું નહીં હોય તો હું જીવી નહીં શકું એમ ?’
એ પછી – ઘણી વાર
તારા સુધી પહોંચવા મથતી લાગણીઓના
ધમપછાડાને મારો અહમ્ જાળવી લે છે.
આપણે સાથે જીવેલી પળો
આંખ સામેથી પસાર થાય
અને હું સ્તબ્ધ થઈ જાઉં છું, હજી પણ !
ઘણી વાર સવારે ઊઠીને અરીસા સામે ઊભી રહું
અને દેખાઈ જાય તું…
તને કશુંક કહેવા ડાયલ કરેલો ફોન
કશું બીજું જ કહીને મુકાઈ જાય છે.
આપણે રૂબરૂ મળીએ છીએ ત્યારે પણ
હાથ તો લંબાવી જ દઉં છું તારા તરફ…
પણ પછી તારી સામે લંબાવેલો હાથ
શૅકહૅન્ડ કરીને વાળી લઉં છું
પાછો મારી તરફ…
પણ સાચું કહું,
મારા અહમ્ને આમ પાળી-પોષીને
મોટો નહીં કર્યો હોત
તો ખરેખર જ
હું નહીં જીવી શકી હોત તારા વગર !
અનુજ
મોટા ભાઈને પગલે-પગલે, ચાલે જે નાનો ભાઈ, અંતરથી જે અનુસરે, અનુજ એ કહેવાય. રઘુનંદનનો પડછાયો થઈ, લક્ષ્મણ વનમાં જાય. શત્રુઘ્નને...
