આપણે પાછા વળી ગ્યા’તા ડરીને,
એ જ રસ્તે લ્યો હવે આવ્યા ફરીને!
એ પછી લોહી બની વહ્યા કર્યા છે,
આંસુઓ પાછા ફર્યા જે ઓસરીને.
સાવ સંકુચિત મનના નીકળ્યા ને?!
જે થયા’તા ખૂબ મોટા વિસ્તરીને.
કામ ના આવ્યું કશું યે આખરે તો,
કેટલું ભેગું કર્યુ’તું સંઘરીને!
તું પરાણે આમ શ્વાસો આપજે ના,
મેં જીવન માગ્યું નથી કંઈ કરગરીને!
આવડતથી આ જગા કોઈક લેશે!
જોઈ લઈએ ચાલ, વેળાસર ખરીને.
~ હિમલ પંડ્યા
બોલવું તલવાર શબ્દો મ્યાન રાખો. બોલનો છે તોલ એનું ભાન રાખો. હો ધ્વનિ પણ મંદ્ર સપ્તકનો ભલેને. બસ જરા મીઠી...
મોટા ભાઈને પગલે-પગલે, ચાલે જે નાનો ભાઈ, અંતરથી જે અનુસરે, અનુજ એ કહેવાય. રઘુનંદનનો પડછાયો થઈ, લક્ષ્મણ વનમાં જાય. શત્રુઘ્નને...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
