કન્યા વિદાય

દિકરી વિના મારા પ્યાસા પ્યાસા હૈયાનો પોકાર તડફડતો,
આંખે દડદડ આંસુ, દિલમાં વહાલનો દરિયો ઊછળતો.

આંખના રતન સમી દીકરી મારી પળમાં પારકી થઈ છે,
હસતી રમતી ગાતી હિંચકે ઝૂલતી-હૈયે કંપ થથરતો.

આભ આંબતી હૈયા ઘેલી લીલીછમ વેલ જેવી દીકરી મારી,
સૂનકાર ભરેલી ધરતી મારી-સૂનું ઘર હાથ ફફડતો.

શરણાઈના સૂરની તડપન જાણે વધતી દિલની ધડકન,
આંખોમાં ઘૂમરાતી ધક ધક હૈયાનો ધબકારો ધબકતો.

કન્યાવિદાય વેળા-આંસુઓ રોકી શકતો નથી રડી પડું છું,
કાળજા કેરો કટકો મારો સદા રહો સુખી હૈયે ધડકતો.

-દિનેશ નાયક “અક્ષર”