નહીં બોલું
હશે પ્રસંગ મારો, તોયે હું નહીં બોલું,
વિલાપ કરે મારો તોય હું નહીં બોલું.
નિષ્પ્રાણ હશે કાયા ને તમેય શોકમગ્ન,
નનામીનો હશે નજારો, તોયે હું નહીં બોલું.
ખુશીઓ જ બસ વહેંચી, હું તો નીકળ્યો છું,
અંત કાળે દો સહારો, તોયે હું નહીં બોલું.
અટકી જશે આંસુ, સૌની પાંપણ પર,
અંતીમ હશે કિનારો, તોયે હું નહીં બોલું.
લીલા થતા નથી કદી સુકાએલા પર્ણો,
દુઃખમાં કરો વધારો તોયે હું નહીં બોલું.
-દિનેશ નાયક “અક્ષર”
ઝેર ઘૂંટાય છે આજકાલ હવામાં શ્વાસ રુંધાય છે આજકાલ હવામાં પીડાતી કુદરત કરે સદા પોકાર પ્રાણ રિબાય છે આજકાલ હવામાં...
તું જ મારી વારતામાં છે બધે, સાચમાં કે ધારણાંમાં છે બધે. દ્વાર મારાં એટલે ખુલ્લાં રહ્યાં, એક તું બસ આંગણાંમાં...
માન્યતા જૂદી તમારી, મારી શ્રદ્ધા છે જૂદી બેઉને બંને મુબારક, શું જરુર વિખવાદની ? તમને જે લાગે તે હોવાનું જ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
