બે જિંદગી,
એક ચહેરા નીચે જીવું છું.
સતત જાતને ધિક્કારીને,
જાત સાથે જ ઝઘડું છું.
આ કિનારો કે એ કિનારો, એક પણ મારો નથી..,
નદીની જેમ વહેતી જવું છું,..
એવું નથી કે..એ મારા અસ્તિત્વમાં નથી,
પણ હું જ ક્યાંક ચૂકી ગઈ છું.
સહેલું નથી જાતને સમજાવવી ને ફરી ધિક્કારવી..ફરી સમજાવવી,
એટલે જ કદાચ અંદરથી મરીને ઉપર થી જીવું છું.
માન્યતા જૂદી તમારી, મારી શ્રદ્ધા છે જૂદી બેઉને બંને મુબારક, શું જરુર વિખવાદની ? તમને જે લાગે તે હોવાનું જ...
જાણવા જેવું બધું છે, કોણ વાકું કે સીધું છે, બોલવા જેવું ન બોલ્યા, મે હૃદય પર ક્યાં લીધું છે? ના...
માન્યતા જૂદી તમારી, મારી શ્રદ્ધા છે જૂદી બેઉને બંને મુબારક, શું જરુર વિખવાદની ? તમને જે લાગે તે હોવાનું જ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
